اینم یه راهشه

بهش گفتم تا وقتی که عشق و شفقتم  شامل حال اطرافیانمه (با تمام رفتارهاو قضاوتها و تحلیل هاشون که  ممکنه به مذاقم خوش نیاد) در کنارشون هستم، اما زمانی که می بینم یه رفتار یا حرفشون درمن ایجاد نفرت و خشم می کنه سکوت می کنم و حتا اگه همون لحظه نتونم در خودم هضمش کنم اون آدم رو ترک می کنم تا وقتی که در درونم با اون ماجرا به صلح برسم و ارتباط رو از سر بگیرم..

دوس دارم فقط زمانی رو به آدمای دیگه اختصاص بدم که دوستشون دارم و قلبم خالی از کینه س..